Eén jaar nadat de gewezen voorzitter van de rechtbank van eerste aanleg van Limburg, Tony Heeren, werd aangesteld tot nieuwe voorzitter van DE MINDERE, heeft het museum nu ook een directeur. Jo Santy komt over van de Alamire Foundation in de Abdij van Park in Heverlee en had daarvoor een lange carrière in het Muziekinstrumentenmuseum op de Brusselse Kunstberg. Het bestuur koos Jo wegens zijn ruime ervaring en netwerk in de cultureel erfgoedsector en zijn klare visie over een toekomstproject voor DE MINDERE. Het feit dat Jo geen enkele voorgeschiedenis heeft in de hoofdstad van Haspengouw werd als een pluspunt beschouwd. Even kennismaken.

Waarom sprak de vacature voor directeur van DE MINDERE jou aan?

Wat ik op de website en in de sociale media vond sprak mij al aan, maar ik raakte pas echt overtuigd toen ik naar Sint-Truiden kwam. Ter plekke had ik meteen een klik met dit museum. Ideeën borrelden spontaan op, ik heb er een notaboekje voor gekocht.

Het diepmenselijke van dit museum trof mij. Wij bewaren, bestuderen en ontsluiten deze collectie niet omdat de stukken mooi zijn of knap gemaakt of zeldzaam. Wij doen dat in de eerste plaats uit respect voor de mensen waaraan de stukken verbonden geweest zijn, hoe zij hun leven hebben geleid, wat ze gedaan hebben voor anderen. In het geval van DE MINDERE kan die boodschap behoorlijk confronterend zijn. Want onwillekeurig stel je je de vraag: en ik?

Dit museum inspireert jou?

Na mijn bezoek dacht ik: ‘Hoe kan ik écht een verschil maken voor anderen?’ Geweldig dat een museum je kan aanzetten om die vraag te stellen! En redelijk uniek.

Wat wil je in deze eerste periode realiseren?

Als directeur wil ik mij ten dienste stellen van de collectie, het team, de bezoekers en de belanghebbenden van DE MINDERE. Conservator Christa Engelbosch, die vele jaren de zakelijke leiding waarnam, kan zich nu toeleggen op collectiebeheer, onderzoek en dienstverlening. In eerste instantie wil ik een aantal praktische zaken stroomlijnen en verbeteren.

Efficiënt werken draag je hoog in je vaandel. Wat versta je daar onder?

Met de middelen en de mensen die er zijn zo goed mogelijk bereiken wat we willen bereiken. Dat is natuurlijk een dooddoener maar ik heb er mijn eigen interpretatie van. Om te beginnen moeten we het gedeelte ‘wat we willen bereiken’ scherp krijgen. Eens dat gebeurd is, moeten wij wat er is zo goed mogelijk inzetten en ballast overboord gooien. Dat kan letterlijk zijn, met bijvoorbeeld een opruimactie, maar dat kan ook gaan over workflows, processen en empowerment. Alles wat wij doen moet te linken zijn aan de bestaansreden.

Welke zijn de grotere plannen voor het museum?

Er is een beleidsplan met de krijtlijnen voor de komende jaren dat ik onderschrijf. Het is nu, na 2 weken, niet aan mij om daarnaast al nieuwe, grote plannen te ontvouwen.

‍De middelen die organisaties vandaag kunnen besteden zijn eerder schaars.

Bijkomende middelen zoeken staat zeker op mijn takenlijst. Eerst moet de conditie van DE MINDERE wat verbeteren zodat wij goed gemutst op pad kunnen gaan.

Wat betekent dit concreet voor DEMINDERE?

Ik heb een methode om te komen tot een competente, lerende, vraaggestuurde organisatie. We gaan toe naar een werking die niet top-down is en nietbottom-up, maar outside-in.

Wat wil dat zeggen ‘outside-in’ werken?

Dat we de bestaansreden van DE MINDERE laten bepalen door de vragen die afgevuurd worden op de organisatie. Die vragen komen uiteraard van de bezoekers, maar ook van niet-bezoekers, van de stad Sint-Truiden, van de Vlaamse Gemeenschap, van zovele belanghebbenden, niet in het minst van de franciscanen, en dan bedoel ik niet enkel de levende maar ook al de overleden paters, broeders en zusters. Wat vragen die mensen ons? Wat wij gaan doen komt voort uit de studie van de vragen. Je zou kunnen zeggen dat die manier van werken Franciscus’ nederigheid en dienstbaarheid weerspiegelt.

‍Wat is voor jou het belangrijkst inde omgang met mensen?

Ik weet dat ik nog beter moet luisteren. Communicatie betekent voor mij een common ground vinden, een vrijplaats waar je zonder angst kan zeggen wat je bedoelt en waarnaar jou geluisterd wordt. Ik wil graag dat mensen goed begrijpen wat ik bedoel, maar dat blijkt telkens weer moeilijk. Omgekeerd probeer ik goed te luisteren om te weten wat die persoon echt bedoelt.

‍Wanneer is voor jou een werkdag geslaagd?

Als ik weet - niet dat ik het gevoel heb,maar als ik wéét - dat ik in mijn woorden en acties ten dienste heb gestaan. Dat kan ik weten door het te vragen: heeft dit jou geholpen? Werkt dit nu beter? Is dit veiliger? En juist … door nog beter te luisteren.

Bedankt voor dit gesprek en veelsucces met deze mooie uitdaging!

‍

‍

‍

‍

‍

‍